Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5634 Esas 2022/4567 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar hakkında iddianame ile açılan kasten yaralama suçuna yönelik mahkeme hükmünün gerekçe kısmında, atılı suçun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olarak kabul edilip ayrıca hüküm kurulmadığı belirtilmekle; Tebliğnamede 1. paragraftaki görüşe iştirak edilmemiştir.
1- Sanıklar ... ve ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıkların temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıkların yokluğunda verilen ve ...'ye 12.05.2014 tarihinde, ...'ye 25.09.2014 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükümleri CMUK.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra, sanık ... müdafinin 23.01.2015 tarihinde, sanık ...'ın ise 22.01.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; mahkemece süresinden sonra yapılan temyiz istemlerinin reddine dair karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin 03.02.2015 tarihli ek kararların ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın kız kardeşinin olay tarihinden önce kaybolmuş olduğuna ilişkin, sanıkların beyanı dışında dosya kapsamında bilgi yada belge bulunmadığı, sanığın kız kardeşinin kaçmış veya kaçırılmış olduğuna yönelik mağdurun da herhangi bir beyanının olmaması karşısında; sanığa yönelik mağdurdan kaynaklanan haksız bir eylem olmadığı anlaşılmakla, Tebliğnamedeki B numaralı paragrafın 1. bendindeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ...'nin, diğer sanıklarla birlikte eşit olarak sorumlu tutulduğu ve paylaştırıldığı zaman her bir sanık yönünden 20 TL'nin altında kalan toplam 39,75 Türk Lirası yargılama giderinin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu anlaşıldığından, CMK.nın 324/4. maddesi uyarınca bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün yargılama giderine ilişkin D numaralı paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, ''her bir sanık yönünden 20 TL'nin altında kalan yargılama giderlerinin Hazine üzerinde bırakılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.