Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
5335 Sayılı Kanun"un 14.maddesi ile 3095 Sayılı Kanun"un 1.maddesi değiştirilmiş olup, maddede ki reeskont oranı ibaresi kaldırılmış ve 01.05.2005 tarihinden itibaren yasal faiz oranı %12 olarak düzenlenmiştir. Bu durumda, karar tarihi olan 05.6.2009 tarihi itibariyle 3095 Sayılı Yasa"nın 1.maddesinde reeskont ibaresi bulunmadığından ilamda hüküm altına alınan reeskont faizinin, anılan yasanın 1.maddesinde düzenlenen yasal faiz olduğunun kabulüne imkan yoktur. HGK"nun 08.10.1997 tarih ve 1997/12-517 E, 1997/776 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere ilamların infaz edilecek kısmı hüküm bölümüdür. Hüküm içeriğinin aynen infazı zorunludur. İcra mahkemesince, ilamın infaz edilecek kısmı yorum yolu ile belirlenemez. Bu ilke gereği ilamda hüküm altına alınan reeskont faizinin  TC. M. Bankası"nın reeskont işlemlerinde uyguladığı iskonto oranının olduğu kabul edilmelidir. 03.03.2010 tarih ve 2010/12-124 E. sayılı Hukuk Genel Kurulu Kararı ile de bu görüş benimsendiğinden Dairemizin önceki uygulamasından dönülmüştür. Açıklanan ilkelere uygun şekilde, T.C. Merkez Bankası"nın reeskont işlemlerinde uyguladığı iskonto oranına göre hesap yapılarak sonuca gidilmesi gerekirken, eski içtihatlarımız doğrultusunda aksi yönde hesaplama yapan bilirkişi H.MAT’ın 11.12.2009 tarihli raporuna itibar edilerek  sonuca gidilmesi doğru değildir. 
SONUÇ :Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 28/06/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.