Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20414 Esas 2016/19087 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20414
Karar No: 2016/19087
Karar Tarihi: 13.12.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20414 Esas 2016/19087 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık polis memuru, hakkında işlem yapan polis memurlarına karşı gerçekleştirdiği eylemle görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlemiştir. Mahkeme, sanığın suçlu olduğunu belirtip mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-(c) ve 53/1-b maddelerinin yanlış uygulanması nedeniyle karar bozulmuştur. Hak yoksunluğu süresi ve kapsamı ile ilgili TCK'nın 53/1-(c) maddesinin 3. fıkrası göz önünde bulundurulmamış ve TCK'nın 53/1-b maddesi de Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için uygulanamaz hale gelmiştir. Kararın düzeltilerek onanması için sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar TCK'nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanması gerektiği ve hüküm fıkrasından TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması gerektiği belirtilmiştir.
TCK'nın 53/1-(c) maddesi: \"Ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına başlanması veya özgürlüğü kısıtlayıcı önlemlerin uygulanmasına karar verildiği tarihten başlayarak altı ay süreyle, şüpheli veya sanığın haberleşme araçları ile yapacağı haberleşmelere el konulur

18. Ceza Dairesi 2015/20414 E. , 2016/19087 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve sanığın polis merkezinde hakkında işlem yapan polis memurlarına karşı gerçekleştirmiş olduğu eylem, görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturacağından tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi ve TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması ve hüküm fıkrasından, TCK"nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.12.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.