Esas No: 2020/4908
Karar No: 2022/4648
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/4908 Esas 2022/4648 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın yokluğunda verilen hüküm, tebliğ belgesine göre sanığa usulsüz bir şekilde okunmadığı için usulsüzlük nedeniyle geçersizdir. Sanığın temyiz isteği yasal süreden sonra olduğu için reddedilmiştir. Sanığın daha sonra yargılamanın yenilenmesi talebi reddedilmiştir. Sanığın temyiz ve eski hale getirme talebi de reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri şunlardır:
- 5271 sayılı CMK’nın 35/3. maddesi usulsüzlük nedeniyle geçersiz hükümler
- 5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesi eski hale getirme talebinin Yargıtay’a ait olduğunu belirtmektedir
- 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi temyiz süreleri hakkında düzenlemeler içermektedir
- CMK’nın 310. ve 317. maddeleri eski hale getirme taleplerine ilişkin düzenlemeler içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 20.02.2014 tarihli hükmün, 11.03.2014 tarihli tebellüğ belgesine göre sanığa Bitlis E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda tebliğ edildiğinin belirtildiği, ancak tebellüğ belgesine göre kararın 5271 sayılı CMK.nın 35/3. maddesine aykırı olarak sanığa okunup anlatılmadığı bu şekilde tebligat işleminin usulsüz olduğu ancak sanığın 09.09.2014 tarihinde temyiz etmesi üzerine mahkemece, yasal süresinden sonra temyiz talebinde bulunulduğundan bahisle 19.09.2015 günlü ek kararla temyiz isteminin reddine karar verildiği, iş bu ek kararın usulüne uygun olarak 16.10.2014 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen sanık tarafından temyiz edilmediği, daha sonra 05.04.2016 tarihli dilekçeyle yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulduğu, mahkemece 08.04.2016 tarihinde istemin reddedilip ek kararın usulüne uygun tebliği üzerine sanığın itirazı ettiği ve 08.06.2016 tarihinde itirazın reddine karar verildiği, sanığın tekrar 26.12.2019 tarihinde temyiz ve eski hale getirme talebinde bulunduğu, 13.01.2020 tarihinde temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu ek kararı sanığın 17.01.2020 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla;
5271 sayılı CMUK.nın 42/1. maddesi uyarınca eski hale getirme talebini değerlendirerek kabulüne ya da reddine dair karar verme yetkisi Yargıtay'a ait bulunmasına rağmen yerel mahkemece bu istemle ilgili olarak verilen kararların hukuken geçersiz bulunduğu belirlenip, eski hale getirme ve taleplerinin reddine ilişkin 13.01.2020 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun 16.10.2014 tarihinde tebliğ edilen 19.09.2014 tarihli ek kararın, CMUK.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 26.12.2019 tarihinde temyiz eden sanığın eski hale getirme ile birlikte temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 17.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
