Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6467 Esas 2022/4636 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Olay tarihinde 15 yaşından küçük mağdure ile sanık ...'in gezmek amacıyla sanığın sevk ve idaresindeki araçla Bursa ilinden Gemlik ilçesine geldikleri, trafik timi tarafından yapılan yol kontrol uygulamasında mağdurenin 15 yaşından küçük olduğunun anlaşılması üzerine, annesi ...'e teslim edilmek üzere karakola getirildiği olayda, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.12.2015 tarihli 2014/14-198 Esas 2015/428 Karar, 17.02.2015 tarihli 2014/14-307 Esas 2015/8 sayılı Kararları nazara alındığında, onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür iradesi ile serbestçe hareket etme hakkı niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak sanık tarafından gerçekleştirilen eylemle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmadığından, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/1,3-f maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde şikayet yokluğundan düşme kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, mağdure ... vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.03.2022 gününde oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY GEREKÇESİ

Olay tarihinde 15 yaşından küçük olup, davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmediğine ilişkin bir iddia bulunmayan, sanıkla gece vakti arabayla gezme noktasında irade özgürlüğü bulunan mağdureye karşı işlendiği iddia olunan eylemin kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunu oluşturmayacağı, mağdurenin evini terketme iradesinde bulunmadığından TCK.nın 234. maddesindeki suçun da oluşmayacağı cihetle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.17.03.2022