Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/14361 Esas 2018/598 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14361
Karar No: 2018/598
Karar Tarihi: 14.02.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/14361 Esas 2018/598 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ile davalı arasındaki menfi tespit davası sonucunda, 5. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi. Mahkeme kararı kesinleştiği için, davacının temyiz istemi reddedildi. Davalı vekili ise katılma yoluyla temyiz etmiş olduğu kararı reddedilmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nda yapılan değişiklik ve yeniden değerleme oranının dikkate alınması gerektiği belirtilerek, kesinlik sınırının 2016 yılı için 2.190 TL olduğu ifade edilmiştir.
Kanun Maddesi Detayları:
- Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesi
- 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK'a eklenen Ek-Madde 4
- 5236 sayılı Kanunun 19. maddesi

19. Hukuk Dairesi 2016/14361 E. , 2018/598 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... Deri San. İç ve Dış Tic. Ltd. Şti. vek. Av. ... ile davalı ... Deri Mamülleri San. Tic. Ltd. Şti. vek. Av. ... aralarındaki menfi tespit davası hakkında ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 21/03/2016 gün ve 2014/633 E. - 2016/251 K. sayılı hükmün davacı ve katılma yoluyla davalı vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

-KARAR-

1-5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19"uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir.
Davacı vekilince temyize konu edilen miktarın 1.894,77 TL olması nedeniyle 21/03/2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Davalı vekili, hükmü katılma yoluyla temyiz etmiş olup, katılma yoluyla temyiz talebi asıl temyiz ile bağlı olduğundan, asıl temyiz talebinin reddine karar verilmekle, katılma yoluyla temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde taraflara iadesine, 14/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.