MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/04/2014
NUMARASI : 2011/1068-2014/93


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; 14/09/2005 ile 08/04/2011 tarihleri arasında davalı şirkette tır şoförü olarak çalıştığını, işçilik hakları ödenmediğinden İş Kanunun 24. Maddesi uyarınca iş akdini haklı olarak feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai, asgari geçim indirimi, hafta tatili, genel tatil, yıllık izin, maaş alacağı, yemek ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının 14/09/2005 ile 08/04/2011 tarihleri arasında çalıştığını ve iş akdini feshederek işten ayrıldığını, davacının en son net 650,00 TL ücret aldığını, ödeme dekontlarını ve yıllık izin kullanım kayıtlarını sunduklarını, şoförlerin verilen harcırahtan yemek ihtiyaçlarını karşıladığını, servis ve yol parası ödeme uygulaması olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyada yer alan taraf tanık beyanlarının ortak değerlendirmesinden, davalı işyerinde çalışmanın hafta içi 5 gün 08.30-18.00 saatleri arası,Cumartesi günü ise 08.30-13.00 saatleri arası olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre fazla mesainin haftada 5,5 gün çalışma üzerinden yukarıdaki saatler arasında, normal çalışma için 1 saat, Cumartesi çalışması için ise ½ saat düşülüp belirlenmesi gerekirken fazla mesai alacağının yazılı şekilde hesabı hatalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.