Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15612 Esas 2020/1879 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15612
Karar No: 2020/1879
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15612 Esas 2020/1879 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçu sebebiyle verilen hükmün temyiz edilmesi sonucu, kararı şu nedenlerle bozdu:
1) Kararın katılana tebliği yapılmadan açıklanmış olması ve bu durumda Cumhuriyet savcısının temyiz hakkı olmadığından temyiz isteği reddedildi.
2) Suç tarihinde 65 yaşını doldurmuş ve adli sicil kaydına göre daha önce hapis cezasına mahkum olmadığı anlaşılan sanığın, hükmedilen hapis cezası 5237 sayılı TCK'nin 50/3. maddesi gereğince başka bir seçenek tedbire çevrilmemiş olduğundan hüküm bozuldu. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi uyarınca seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi ve adli para cezası seçenek yaptırımı dışındaki diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hükmün 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulması kararlaştırıldı.

3. Ceza Dairesi 2019/15612 E. , 2020/1879 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde:
Katılanın duruşmadan haberdar edilmeden hükmün açıklanmasına karar verilmesi şahsi hakka ilişkin olup kararın da katılana tebliği karşısında bu hususta Cumhuriyet savcısının temyiz hakkı bulunmadığından temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanığın temyiz talebi üzerine yapılan incelemede:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın, savunmasında; müştekinin aracı ile yolu kapattığını, yol istemeleri üzerine buralar benden sorulur diyerek yol vermediğini ve araçtan ... alarak ..."ün üzerine yürüdüğünü, kendisinin de müştekinin arkasından yaklaşarak elinden bıçağı aldığını ve aracına bindirdiklerini, bu seferde müştekinin, araçtan tüfeğini alarak çıktığını, tüfeğin ağzına mermi verdiğini ve kendilerine doğrultması üzerine kavganın başladığını savunması karşısında, bu hususun müşteki ve tanıklara da sorularak, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılmaması,
b) Suç tarihinde 65 yaşını doldurmuş olup adli sicil kaydına göre de daha önce hapis cezasına mahkum olmadığı anlaşılan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine göre, tayin edilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/3. maddesi gereğince, 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesi de gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 50/1. maddesindeki adli para cezası seçenek yaptırımı dışındaki diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.