Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/21538 Esas 2021/9126 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/21538
Karar No: 2021/9126
Karar Tarihi: 24.11.2021

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/21538 Esas 2021/9126 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, davalıların sigortacısı ve işleteni olduğu aracın çarpması sonucu yaralandıklarını ve malul kaldıklarını iddia ederek, maddi tazminat ve müştereken müteselsilen tahsil etmek istediklerini belirtmişlerdir. Ancak, olay tarihi itibarıyla yürürlükte olan Türk Ceza Kanunu’nun 455/2. ve 102/3. maddeleri uyarınca 10 yıllık ceza zamanaşımı süresi dolmuş olduğu için dava, zamanaşımı nedeniyle usulden reddedilmiştir. İlk derece mahkemesinin kararına yapılan istinaf başvurusu sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesi de istinafı esastan reddetmiştir. Somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı tespit edildiği için Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır. Olay tarihine göre uygulanması gereken kanun maddeleri Türk Ceza Kanunu’nun 455/2. ve 102/3. maddeleridir.

4. Hukuk Dairesi 2021/21538 E. , 2021/9126 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Van Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Van 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki İlk Derece Mahkemesinde görülen trafik kazasına bağlı maddi ve manevi tazminat davasında verilen zamanaşımı nedeniyle davanın usulden reddine ilişkin hüküm hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davacıların başvurusu üzerine yapılan istinaf incelemesi sonucunda; esas yönünden istinaf isteminin reddine ilişkin kararın, süresi içinde davacılar vekili vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili; 25/09/2004 tarihinde davalıların sigortacısı ve işleteni olduğu ... plakalı aracın, davacıların yolcu olarak içinde bulunduğu ... plaka sayılı araca çarpması neticesinde müvekkillerinin yaralandığını ve malul olduğunu beyan ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere geçici ve sürekli maluliyet tazminatı yönünden her bir davacı için ayrı ayrı 10.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden ticari faizi ile beraber davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
İlk Derece Mahkemesince, olay tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 455/2. ve 102/3. maddeleri uyarınca olayda uygulaması gereken 10 yıllık ceza zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesi ile davanın zamanaşımı nedeniyle usulden reddine karar verilmiş; karara karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını
gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, olay tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 455/2. ve 102/3. maddeleri uyarınca 10 yıllık ceza zamanaşımı süresinin dolmuş olmasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 59,30 TL peşin harcın onama harcına mahsubuna 24/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.