13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/29119 Karar No: 2013/463 Karar Tarihi: 16.01.2013
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/29119 Esas 2013/463 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Hırsızlık suçu işleyen sanığın mahkumiyetine ve 1 yıl 4 ay hapis cezasına hükmeden asliye ceza mahkemesi kararı temyiz edilmiştir. Yüksek mahkeme kararında, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiş ve hükümden bozma yapmamıştır. Ancak, verilen hapis cezasının uzun süreli hapis cezası olduğuna ve bu durumda belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin uygulanması gerektiğine dikkat çekilerek, mahkemenin bu yönünü göz ardı ettiği belirtilmiştir. Bu sebeple, sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılması hükme bağlanmıştır. Kararda, hüküm fıkrasına “5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinde öngörülen ve 53/1-c maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” cümlesi eklenmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 49/2. maddesi ve 53/3. maddesi kararda açıklanarak, uzun süreli hapis cezası olan cezalarda alınacak tedbirlerin uygulanmasının gerekliliği vurgulanmıştır.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/29119 E. , 2013/463 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK"nın 49/2. maddesi gereğince sonuç olarak hükmolunan 1 yıl 4 ay hapis cezasının “uzun süreli hapis cezası” olduğu ve anılan Yasanın 53/3. maddesi gözetilerek, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin uygulanması gerektiği gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına “5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde öngörülen ve 53/1-c maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.