Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4317 Esas 2020/6538 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/4317
Karar No: 2020/6538

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4317 Esas 2020/6538 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar, bir boşanma davasının ziynet alacağı kısmının incelenmesine yönelikti. Karar, davacı-karşı davalı kadının tazminat miktarı ve ziynet alacağının reddi yönünden temyiz edilmesi üzerine verilmiştir. Mahkeme, kadının ziynet alacağına dair temyiz dilekçesinin kesinlik sınırının altında kaldığı gerekçesiyle reddedilmesine karar vermiştir. Diğer temyiz itirazları ise Mahkeme tarafından yerinde bulunmayan temyiz itirazları olarak değerlendirilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir. Mahkeme kararında, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendine atıfta bulunulmuştur. Bu madde, temyiz edilebilirlik sınırına ilişkin hükümler içermektedir.

2. Hukuk Dairesi 2020/4317 E. , 2020/6538 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından tazminatların miktarı ve ziynet alacağının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Hükme esas ziynet alacağı davasına yönelik talep edilen bedel karar tarihi itibariyle temyiz edilebilirlik sınırının altında kaldığından bölge adliye mahkemesi kararı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan sebeple davacı-karşı davalı kadının bu yöne ilişkin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2020 (Prş.)