Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/1567 Esas 2015/19567 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay günü gündüz vakti sanığın idaresindeki aracı ile meskun mahal dışında önündeki otobüsü solladığı sırada karşı yönden kendi şeridinde gelen ..."in kullandığı araca şerit ihlali yaparak çarpıp 7 kişinin basit tedavi ile giderilebilir şekilde yaralanmalarına neden olduğu, yaralılardan ikisinin sanıktan şikayetçi olduğu olaya tam kusurlu olarak sebebiyet veren sanık hakkında temel ceza tayin edilirken asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.