Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5572 Esas 2020/6528 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5572
Karar No: 2020/6528

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5572 Esas 2020/6528 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Davalı-karşı davacı erkek tarafından kadının davasının kabul edildiği, kusur belirlemesi, nafakalar, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ile reddedilen kendi tazminat talepleri, velayet düzenlemesi, istinaf vekalet ücreti ve ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmının temyiz edildiği belirtiliyor. Ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmının miktarı belirtilerek, temyiz sınırının altında kaldığı için temyiz dilekçesinin reddedilmesine karar verildiği belirtiliyor. Diğer temyiz itirazlarının ise yerinde bulunmadığına karar verilerek, hükmün onanmasına karar verildiği belirtiliyor.
Kanun maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi (Temyiz sınırı)
- Diğer kanun maddeleri belirtilmemiş.

2. Hukuk Dairesi 2020/5572 E. , 2020/6528 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakalar, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ile reddedilen kendi tazminat talepleri, velayet düzenlemesi, istinaf vekalet ücreti ve ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı erkeğin, ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmının miktarı 6.720,00 TL olup karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 72.070,00 TL’yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı erkeğin sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı erkeğin, ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 16.12.2020 (Çrş.)