Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/187 Esas 2014/4455 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, 10/08/2011 havale tarihli dilekçesi ile; ... Köyünde 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan kadastro çalışmalarında orman alanlarının kısmî ilâna çıkartıldığını, ...Köyü sınırları içinde bulunan, 101 ada 1 orman parselinin bitişiğinde yer alan, 2226-2234 nolu orman sınır noktalarının kuzey istikametinde yer alan sahanın orman sayılan yerlerden olduğu halde, orman sınırı dışında bırakıldığını iddia ederek, bu taşınmazların orman niteliğiyle Hazine adına tescilini istemiştir.
Arazi kadastrosu sırasında 221 ada 9 parsel sayılı 148,47 m2, 10 parsel sayılı 332,66 m2 ve 11 parsel sayılı 381,31 m2 yüzölcümündeki taşınmazlar, tarla vasfı ile belgesizden, malik haneleri boş bırakılarak davalı olarak tesbit edilmiş ve mahkemeye gönderilmiştir.
Mahkemece, tutanak zilyetleri davaya dahil edilerek yapılan yargılama sonucunda: davanın kabulüne, 221 ada 9, 10 ve 11 sayılı parsellerin kadastro tesbitlerinin iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tapuya kayıt ve tescillerine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, orman kadastrosu ve kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde, 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükümlerine göre yapılıp 13/07/2011-11/08/2011 tarihleri arasında ilân edilen orman kadastrosu vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada, çekişmeli 221 ada 9, 10 ve 11 sayılı parsellerin orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 14/04/2014 günü oy birliği ile karar verildi.