Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/2202 Esas 2014/4445 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, 10/08/2011 havale tarihli dilekçesi ile;... Köyünde 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan kadastro çalışmalarında orman alanlarının kısmî ilâna çıkartıldığını,... Köyü sınırları içinde bulunan, 105 ada 1 orman parselinin bitişiğinde yer alan 1747-1749 orman sınır noktalarının güney istikametindeki sahanın, orman sayılan yerlerden olduğu halde, orman sınırı dışında bırakıldığı iddia ederek, bu taşınmazların orman niteliğiyle Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Arazi kadastrosu sırasında 111 ada 4 parsel sayılı 996,53 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, belgesizden vasıf ve malik haneleri boş bırakılarak davalı olarak tesbit edilmiş ve mahkemeye gönderilmiştir. Mahkemece, aynı yere ilişkin Orman Yönetimince açılan davada birleştirme kararı verilmiştir.
Mahkemece, tutanak zilyedi davaya dahil edilerek yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne, 111 ada 4 parselin kadastro tesbitinin iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman kadastrosuna ve kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükümlerine göre yapılıp 13/07/2011-11/08/2011 tarihleri arasında ilân edilen orman kadastrosu vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 14/04/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.