Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6050 Esas 2022/4872 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Cumhuriyet Savcısının temyizinin, sanıklar ... ve ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükümlerine ve sanık ... ile müdafiinin temyizlerinin ise, bu sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu tespit edilerek yapılan sınırlı incelemede;
1- Sanık ... hakkında 6136 sayılı yasaya muhalefet etme suçundan kurulan hükme yönelik sanık ve müdafinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçu işlemediğine, sanık müdafiinin ise, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanıklar ... ve ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
a) Oluşa, katılanın aşamalardaki istikrar anlatımları ve bu anlatımlar ile uyumlu doktor raporuna, katılana ait baz istasyonlu HTS kayıtları ve kolluk tarafından ifadesine başvurulan ...'un ifadesi ile tüm dosya kapsamına göre, sanıkların, temyiz incelemesi haricindeki diğer sanık ...'in araması üzerine, bu sanığın
ikametine giden katılanı dövdükleri, sanık ...'nın adli emanetteki silahla katılanı tehdit ettiği, katılanı birkaç saat bu evde tuttuktan sonra, iki sanığın, katılanı sanık ...'nın kullanmakta olduğu araca bindirdikleri, araç içinde bulundukları süre zarfında, sanık ...'nın emanetteki silah ve bıçak ile katılanı tehdit etmeye devam ettiği, sonrasında, katılanın fırsatını bulup kaçarak kolluğa sığındığı anlaşılan olayda, sanıklara yüklenen birden fazla kişi ile birlikte cebir ve tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediklerinin sübuta erdiği gözetilmeden, sanıkların TCK.nın 37/1 maddesi delaletiyle TCK.nın 109/2,3-a-b maddesi uyarınca mahkumiyetlerine karar verilmesi yerine yazılı şekilde beraat hükümleri kurulması,
b) Sanık ...'un, katılanı neticesi sebebiyle ağırlaşmış nitelikte bulunmayan kasten yaralama eyleminin, cebir ve tehdit kullanmak suretiyle kişi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olup dolayısıyla da ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği cihetle; 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK.nın 37/1 maddesi delaletiyle TCK.nın 109/2,3-a-b maddesi gereğince sanık hakkında tek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde eylem bölünerek sanık hakkında kasten yaralama suçundan da ayrıca karar verilmesi suretiyle CMK.nın 225/1. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ... ve müdafii ile Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.