19. Ceza Dairesi 2021/4314 E. , 2021/4851 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tefecilik, 7258 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, Beraat
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvuruların süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz istemlerine ilişkin olarak;
Eylemlere ve yükletilen suça yönelik, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkındaki 7258 sayılı Kanuna Muhalefet ile sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkındaki tefecilik suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerine ilişkin olarak;
Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı, infaz aşamasında gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yükletilen suçların sanıklar tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVALARININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
III) Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ..., hakkındaki tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerine ilişkin olarak;
1) UYAP aracılığıyla elektronik ortamda MERNİS sisteminden alınan nüfus kayıt örneklerine göre, sanıklar ... ve ...’in, hükümden sonra, 05/12/2020 ve 02/11/2019 tarihlerinde, vefat ettikleri anlaşıldığından, sanıkların hukuki durumlarının mahkemesince yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26/04/2016 tarihli ve 2014/118-2016/208 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, tefecilik suçu ile korunan hukuki yarar ve suçun TCK"nın topluma karşı suçlar bölümünde düzenlendiği gözetildiğinde, bu suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamı, diğer bir ifadeyle kamu olduğu, değişik zamanlarda ve/veya farklı kişilere karşı tefecilik eylemini zincirleme olarak işleyen sanıklar hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin, sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında ayrı ayrı birden fazla kez cezaya hükmedilmesi,
3) 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 Sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafileri ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 26/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
