Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/23959 Esas 2016/1751 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma


Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile katılanın arkadaş oldukları, katılanın bu arkadaşlıkları devam ederken ....... bölüm kazandığı, üniversite harcını yatırması için lise diploması aslını ikametgah belgesini, on iki adet fotoğraf ile nüfus cüzdanını kendisine verdiğini, bilahare bu evraklarını annesinden geri aldığı ancak evraklarını kontrol ettiğinde nüfus cüzdanının olmadığını fark ederek telefonla arayıp sorduğunda sanığın kendisini oyaladığı, bir müddet sonra da nüfüs cüzdanı kullanılmak suretiyle ..... şirketine isminin ve adresinin sanık tarafından verilerek güveni kötüye kullanmak suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Dosya kapsamına göre, katılanın sanığa önce 3000 TL borç para verdiği, daha sonra da sanığın üniversite kaydını yapması için kendisine ait bir kısım evraklar ile birlikte nüfus cüzdanını da verdiği halde, sanığın üniversite kaydını yapmaması üzerine katılanın sanığın evine gidip sanığın annesinden evrakları aldığı ancak nüfus cüzdanının evraklarda olmaması üzerine nüfus cüzdanını alamadığı, sanığın nüfus cüzdanının üzerinde olması nedeniyle veremediğini beyan ettiği, sanığın nüfus cüzdanını araç kiralamada kullandığına ilişkin herhangi bir delilin olmadığı,kiralama sözleşmesinde sanığın kendi kimlik bilgilerini kullandığı, sanığın nüfus cüzdanını üzerinde bulundurmasında ise,sanığın bunu inkar etmediği ve tasarruf amacı dışında kullandığına, katılanın zarara uğrattığına dair de bir delilin olmadığı, sanığın katılana olan 3000 TL borcunu ödememesinin hukuki ihtilaf olduğu, bu nedenlerle sanığın müsnet suçtan beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.