Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/2132 Esas 2015/19518 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2132
Karar No: 2015/19518
Karar Tarihi: 23.12.2015

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/2132 Esas 2015/19518 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, alkollü araç kullanarak yetersiz aydınlatmalı yolda seyir halindeyken yayaya çarparak ölümüne neden olmuş ve olay yerinden kaçmıştır. Mahkeme, sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiği kararını vermemiş ve TCK'nın 62. ve 50. maddeleri ile ilgili hatalı gerekçelerle ceza vermiştir. Bu nedenle, kararın isteme aykırı olarak bozulmasına karar verilmiştir.
TCK'nın 62. maddesi, suçun işlenmesi sonrasındaki tutum ve davranışların cezanın belirlenmesinde etkili olabileceğini belirtirken, TCK'nın 50. maddesi ise suçlunun kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işleniş şekli gibi faktörlerin değerlendirilmesi gerektiğini belirtmektedir.
12. Ceza Dairesi         2015/2132 E.  ,  2015/19518 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesi istemine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Olay gecesi, sanığın idaresinde bulunan sağ farı yanmayan araç ile, aydınlatmanın yetersiz olduğu tek yönlü bölünmüş yoldan kavşak girişine geldiğinde, 167 promil alkollü olan yayaya aracın sağ ön kısmı ile çarparak ölümüne neden olup, olay yerinden kaçtığı olayda, sanığın soruşturma aşamasında verdiği ifadesinde, “kullanmakta olduğum aracın farlarından bir tanesinin yanmamasının da kaza sonucu ölen şahsı geç görmemde etken olduğunu düşünüyorum” şeklindeki beyanı dikkate alındığında, aydınlatmanın yetersiz olduğu yolda sağ farı yanmayan araçla seyredip ölüme neden olan sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerekliliğinin gözetilmemesi,
    2- TCK’nın 62. maddesi atıfet maddesi olmayıp, mahkemece uygulanıp uygulanmayacağı hususunda yargılamanın tüm aşamalarının dikkate alınarak takdir hakkının kullanılması gerektiği, TCK’nın 50. maddesinin ise, suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre değerlenidirilmesi gerekirken, Olay sonrasında, ölene çarparak olay yerinde bıraktıktan sonra kaçan, kollukça yapılan titiz araştırma sonucunda yaklaşık 2 ay sonra kimliği tespit edilebilen, yargılama süresi boyunca da, suçtan pişman olduğunu gösterir tavır sergilemeyen sanık hakkında, “Sanığın suçtan sonra ve yargılama sürecindeki tutum ve davranışları cezanın geleceği üzerindeki olası etkileri” şeklindeki gerekçeyle TCK’nın 62. maddesi ile, “olayın meydana geliş şekli sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak” şeklindeki isabetsiz gerekçeyle TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.