MAHKEMESİ :Bakırköy 7. Aile Mahkemesi
TARİHİ :27.09.2013
NUMARASI :Esas no:2010/1136 Karar no:2013/770

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından; davalı-davacı kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın yararına verilen tazminatlar, kendisinin reddedilen tazminat talepleri, ziynet eşyası alacağı, yoksulluk nafakası ve taşınmazlar üzerine konulan tedbir kararı yönünden, davalı-davacı (kadın) tarafından ise; tazminat miktarları, nafaka miktarları ve ziynet eşya alacağı miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, mahkemece ara kararı ile davacı davalı kocaya ait taşınmazlar için verilen tedbir kararının, kararın kesinleşmesi ile kendiliğinden sona ereceğinin tabii bulunmasına ve davalı davacı kadın yararına verilen tedbir nafakasının dava tarihi olan 30.12.2010 tarihinden 08.03.2012 tarihine kadar 200 TL, 08.03.2012"den karar tarihi olan 27.09.2013 tarihine kadar 300 TL, karar tarihinden boşanma kararının kesinleşme tarihine kadar 200 TL olduğunun anlaşılmasına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
3-Mahkemelerin her türlü kararlarının gerekçeli olarak yazılması Anayasa hükmüdür (md.141/3). Mahkemenin, tarafların açıklamalarını dikkate alarak değerlendirmesi ve kararların somut ve açık olarak gerekçelendirilmesi hukuki dinlenilme hakkının da (HMK.md.27) gereğidir. Yargı organları her iki tarafın iddia ve savunmaları ile delillerini değerlendirip, sabit görülen maddi vakıaları ve bunlardan çıkardıkları sonuç ve hukuki sebepleri gerekçelerine yansıtmalıdırlar. Somut olaya gelince; mahkeme gerekçeli kararında, davalı-davacı kadının ziynet eşya alacağı talebinin neden kabul edildiğine ilişkin hiçbir gerekçe belirtmemiş, bu husus gerekçede tartışılmamıştır. Bu haliyle karar, ziynet eşya alacağı yönünden yeterli gerekçeden yoksun olup, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 294/1-c maddesindeki unsurları içermemektedir. Bu bakımdan, ziynet eşyası alacağı yönünden gerekçesiz karar oluşturulması usule aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 3. bentteki bozma sebebine göre tarafların ziynet eşyası alacağının esasına yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.24.09.2014(Çrş.)
.S.Karakoca