Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5539 Esas 2020/6514 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5539
Karar No: 2020/6514

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5539 Esas 2020/6514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen karşılıklı boşanma davası hakkındaki kararda, davalı-karşı davacı kadının erkeğin davasının kabul edildiği, kusur belirlemesi yapıldığı ve kendi manevi tazminat talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Davacı-karşı davalı erkek ise kadının davasının kabul edildiği, kusur belirlemesi yapıldığı ve kendi tazminat taleplerinin reddedildiği ifade edilmiştir. Kararın usul ve kanuna uygun olduğu sonucuna varılmış ve temyiz itirazlarının reddedilerek hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- Medeni Kanun'un 166. maddesi boşanma sebeplerini düzenlemektedir.
- Medeni Kanun'un 174. maddesi boşanmanın kusur ve sorumluluğunu belirlemektedir.
- Medeni Kanun'un 174/1. maddesi hakimin kusuru belirlemedeki takdir yetkisini düzenlemektedir.
- Medeni Kanun'un 175. maddesi bir tarafın diğer tarafa tazminat ödeme yükümlülüğünü düzenlemektedir.

2. Hukuk Dairesi 2020/5539 E. , 2020/6514 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen kendi manevi tazminat talebi yönünden; davacı-karşı davalı erkek tarafından ise kadının davasını kabulü, kusur belirlemesi ve reddedilen kendi tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80"er TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 16.12.2020 (Çrş.)