MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı; davalının idaresinde bulunan araçta yolcu olarak bulunduğu sırada meydana gelen kazada yaralandığını, tedavi gördüğünü, maddi ve manevi açıdan yıprandığını belirterek, 10.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin kazada zarar gören davacının hastane masraflarını karşıladığını, maddi ve manevi açıdan destek olduğunu, kazada hatır taşıması söz konusu olduğundan davacının tazminat talep hakkının olmadığını öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek, davanın kısmen kabulü ile, 958,50 TL maddi, 8.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820 TL’ye çıkarılmıştır.
Mahkemece hüküm altına alınan 958,50 TL maddi tazminat miktarına göre, temyize konu karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar vekilinin maddi tazminat kararı yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve manevi tazminat takdirinde mülga 818 sayılı Borçlar Kanunun 47 maddesindeki (6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz isteminin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin manevi tazminata yönelik yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 393,48 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 20.1.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.