Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/18637 Esas 2022/4784 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece olay mahallinde daha önce keşif yapılarak tespitler yapıldığı ve hükme esas alınan keşif tutanağı ve bilirkişi raporlarının dosyada bulunduğunun anlaşılması nedeniyle Tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Gün karşılığı adli para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olarak TCK.nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
2-5237 sayılı TCK.nın 50. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendindeki düzenlemenin, "...belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma..."yı öngördüğü, yasada geçen "etkinlik" kavramının ise, "...insanın, çevresiyle arasındaki ilişkileri düzenleyen her türlü eylem-çalışma, iş yapma, işlerlik ve devinimi” ifade ettiği, bu fıkraya göre belirli yerler ve etkinlikler; temel hak ve özgürlüklerin özüne dokunmayan sanığın suç işlemesinde, suça yönelmesinde ya da zararlı alışkanlıklar edinmesinde veya bağımlılık yapan maddeler kullanmasında çevresel, psikolojik, sosyal veya ekonomik etkisi bulunan yada sanığın yeniden suç işlemesine yol açan etkenleri tetikleyecek yerler veya etkinliklerdir. Bu bağlamda sanık hakkında hükmedilecek seçenek yaptırımın infazı ile ulaşılmak istenilen temel amacın, sanığın yeniden suç işlemesini engelleyici etkenleri güçlendirmek, toplumu suça karşı korumak, sanığın sosyalleşmesini teşvik etmek, üretken ve kanunlara ve toplumsal kurallara saygılı, sorumluluk taşıyan bir yaşam biçimine uyumunu kolaylaştırmak niteliğinde olması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının, 5237 sayılı TCK.nın 50/1-d maddesi uyarınca soyut ifadelerle infazda kuşkuya neden olacak şekilde, temel hak ve özgürlükleri kısıtlayacak şekilde “6 ay 20 gün süreyle kahvehaneye gitmeme” tedbirine çevrilmesi,
3-Sanık hakkında hükmedilen hürriyeti bağlayıcı ceza seçenek tedbire çevrildiği halde TCK.nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
4-6193 sayılı Yasanın 106. maddesi uyarınca 20 TL'nin altındaki yargılama giderlerinin Hazine üzerinde bırakılması gerektiğine hükmedilmesi gerekirken sanığa yükletilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.