Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7867 Esas 2019/3955 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7867
Karar No: 2019/3955
Karar Tarihi: 26.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7867 Esas 2019/3955 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın haksız hareketinin mağdurun yaralanmasına neden olduğu gerekçesiyle mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, sanığın ilk haksız hareketinin belirsiz olması nedeniyle hükmolunan cezayı eksik bulmuş ve haksız tahrik hükümlerinin (2/4) oranında uygulanması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, denetimli serbestlik süresinin belirlenmesinde yanlışlık yapıldığından dolayı karar bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. ve 53. maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2018/7867 E. , 2019/3955 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdur ..."in aşamalardaki ısrarlı beyanı ile sanığın bulundukları kömür sırasında sıraya riayet etmeyerek en öne geçtiğini ve uyarılması sonrası kendisini yaraladığını belirtmesi ile ilk haksız hareketin sanıktan kaynaklandığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında hükmolunan cezada ilk haksız hareketin belirsiz olduğu gerekçesi ile sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin (2/4) oranda uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında TCK"nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus
yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin paragrafındaki “1 yıl” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.