MAHKEMESİ : KOCAELİ 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/05/2015
NUMARASI : 2014/475-2015/207

Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 01.04.2003 tarihinde çalışmaya başladığını, bu çalışmasının fesih tarihi olan 26.08.2014 tarihine kadar sürdüğünü, iş aktinin işveren tarafından haksız olarak sonlandırıldığını iddia ederek işe iade talebinde bulunmuştur.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının hatalı üretime neden olması nedeniyle iş akdinin haklı olarak sonlandırıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının dikkatsiz ve özensiz çalışma ve davranışları nedeniyle üretimde hatalara neden olduğu, bu davranışının birkaç defa tekrarlandığı, davacının çalışma yerindeki talimatlara aykırı hareket ettiği, bu davranışlarında ısrar etmiş olduğu, bu şekilde üretimde aksamalara neden olduğu, sonuç olarak dikkatsiz ve özensiz çalışarak disiplinsiz davrandığı, işi savsakladığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı ve usule uygun yapılıp yapılmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacıya 06/08/2014 tarihinde 30/09/2013 tarihinde yaptığı hatalı üretimi 17/07/2014 tarihinde tekrarladığı ve bu durumu 06/08/2014 tarihli savunmasında kabul ettiği gerekçesiyle ihtar verildiği dosya kapsamına göre sabittir. Davacıya, fesih tarihinden önceki hatalı üretimleri nedeniyle uyarı cezası verilmiştir. Mahkemece, davacıya uyarı cezası uygulanan davranışları geçerli fesih sebebi olarak kabul edilmiştir. Bir eyleme iki ceza uygulanamaz kuralı gereğince uyarı cezası verildikten sonra aynı davranışın feshi sebebi yapılması anılan ilkeye aykırıdır. Fesih geçerli nedene dayanmadığından davanın kabulü yerine reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE, davacının İŞİNE İADESİNE,
3-Davacının kanunî sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin 5 aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.500 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 242.00 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
Kesin olarak 04.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.