Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/25599 Esas 2014/13426 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25599
Karar No: 2014/13426
Karar Tarihi: 01.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/25599 Esas 2014/13426 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hayvan otlatma meselesi yüzünden meydana gelen karşılıklı kavgada basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaraladığı kabul edilen sanığın, haksız tahrik altında işlenip işlenmediği tartışılarak hükme varılması gerekirken, ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesini eleştirdi. Ayrıca, sanığın eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında beraat kararı verilmesi gerektiğini belirtti. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/3-c maddesi ve 223/2-d maddesine atıfta bulunuldu.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi: Haksız tahrik
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/3-c maddesi: Ceza verilmesine yer olmadığı haller
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-d maddesi: Beraat kararı verilecek haller

3. Ceza Dairesi 2013/25599 E. , 2014/13426 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan ile sanık arasında hayvan otlatma meselesi yüzünden meydana gelen karşılıklı kavgada katılanı adli raporda belirtildiği şekilde, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaraladığı kabul edilen sanık hakkında, eylemin 5237 sayılı TCK"nin 29.maddesinde düzenlenen haksız tahrik altında işlenip işlenmediği tartışılarak hükme varılması gerekirken; yazılı şekilde uygulama olanağı bulunmayan TCK"nin 25 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/3-c maddesi gereği ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2) Kabule göre de, sanığın eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01/04/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.