Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6938 Esas 2022/4940 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanıklar ... müdafinin; sanıkların atılı suçu işlediğine dair somut delil bulunmadığı gibi mağdura yönelik hiçbir eylemlerinin de olmadığına, mahkemenin eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile karar verdiğine, sanıkların suç işleme ve iştirak kastlarının olmadığına, aksi kanaat halinde ise, mağdurun şikayetçi olmamasına rağmen sanıklar hakkında teşdiden ceza verilmesi ve TCK.nın 62. maddesi gereği takdiri indirim nedenlerinin uygulanmamasının hukuka aykırı olduğuna dair yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının ayrı ayrı reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın savunmalarında, "Mağdurun, olay tarihinden önce nişanlısı olan ...'yı telefonla rahatsız ettiğini, bu nedenle mağduru çalıştığı iş yerinin sahibi vasıtası ile de uyardığını, olay günü de yine bu konuyu görüştüklerini" beyan etmesi, tanık ...,
tanık ... ve tanık ... anlatımlarının da savunmayı doğrular nitelikte olması karşısında, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu, mağdurun nişanlısını rahatsız etmesinden duyduğu öfke ile işlediği anlaşılmakla; sanık hakkında atılı suçtan cezalandırma yapılırken, TCK.nın 29. maddesi gereği haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.