Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/1395 Esas 2015/3935 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :. İş Mahkemesi
Dava, 10.10.1994-02.04.2001 ve 02.10.2002-28.12.2003 tarihleri arasında geçen hizmetlerin tespiti istemine ilişkindir.


Mahkemece, bozmaya uyarak davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi......... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesi olup bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davaların, kamu düzeniyle ilgili olduğu ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğu açıktır. Bu çerçevede, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde re"sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Eldeki dosyada, Mahkemece davacının 12.12.2000 tarihinden önceki talepleri yönünden vermiş olduğu red kararı isabetli ise de; 12.12.2000 tarihinden sonraki talepler yönünden verilen karar hatalı ve yanılgılı değerlendirme sonucu isabetsizdir. Şöyle ki; davacının hizmet cetvelinde davalı işyerine 12.12.2000’de giriş 01.02.2001 tarihinde çıkışının olması ve bu sürede işyerinden tam bildirim olması, davalı işyerinin borçlu olduğu 05.11.2003 tarihli haciz tutanağında davacının borçluya kefil ve güvenilir şahıs olarak imzasının olması, davalı işyerinin 01.06.1992 yılında kapsama alınmış ve faal olması, komşu bordro tanığın beyanı, davacı tanığı aynı
zamanda davalı Şirkete icra takibi yapan alacaklı vekilinin beyanı birlikte değerlendirildiğinde; davacının talep etmiş olduğu 12.12.2000 - 28.12.2003 tarihleri arasında askerlik yaptığı 02.04.2001 - 02.10.2002 arası dönem dışlanarak hizmet akdiyle çalıştığının tespitine karar verilmesi gerekirken, reddine karar vermesi usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem hâlinde davacıya iadesine, 06.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.