Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25253 Esas 2016/1706 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25253
Karar No: 2016/1706
Karar Tarihi: 17.02.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25253 Esas 2016/1706 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendisini binbaşı olarak tanıtarak şikayetçiye ait iş yerinden dört adet bileziği parasını ödemeden alıp iş yerinden ayrılmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi, Sanık hakkında TCK'nın 157/1, 58/6, 52/4, 53/1 maddeleri gereğince dolandırıcılık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz üzerine yapılan değerlendirme sonucunda, mahkumiyet kararının isabetsizlik görülmediği belirlenmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanması ve sanık hakkında belirlenen temel gün adli para cezasının uygulanması sırasında kanun maddesinin gösterilmemesi nedeniyle hüküm BOZULMUŞTUR. Hükmün yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda düzeltilerek onaylanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- TCK'nın 157/1 maddesi: \"Dolandırıcılık suçu\"
- TCK'nın 58/6 maddesi: \"Bir suçtan dolayı hükümlü olanların cezasının infazında özgürlüklerinden mahrumiyete bağlandıkları\"
- TCK'nın 52/4 maddesi: \"Hükümlünün bir hak yoksunluğuna uğratılması\"
- TCK'nın 53/1 maddesi: \"Hakkında mahkumiyet h

15. Ceza Dairesi 2013/25253 E. , 2016/1706 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 58/6, 52/4, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, şikayetçiye ait iş yerine gelerek kendisini binbaşı olarak tanıtıp, eşine hediyelik bilezik alacağını söyleyerek dört adet bileziği parasını ödemeden alıp iş yerinden ayrılmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine yönelik kabulde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
2- Sanık hakkında belirlenen temel gün adli para cezasının, para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,

Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkralarından, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın c bendinde yer alan, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle ve ayrıca hükmün ilgili kısmına “TCK"nın 52/2 maddesi” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.