Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/7108 Esas 2022/4957 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-) Sanık hakkında silahlı tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Sanığın, katılan ...'ın eğitim gördüğü okuluna gittiği, okulun bahçesinde katılanın kolundan tuttuğu, kafasına silahı dayayıp, kolunu bükerek okulun içerisine doğru götürdüğü olayda tehdit eyleminin TCK.nın 109/2. maddesi uyarınca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru niteliğinde olduğu; ayrı suç olarak değerlendirilmeyeceği, 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde eylemin vasıf yönünden bölünerek iki ayrı suçtan hüküm kurulması suretiyle CMK’nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
b) Sanığın mağdura karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemini cebir ve tehdit kullanmak suretiyle gerçekleştirdiği, bu kapsamda temel cezasının TCK'nın 109/2. maddesine göre tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde TCK.nın 109/1. maddesine göre hüküm kurulmuş olması,
c) Sanığın, olay günü okula gelerek daha önce oğlunu dövdüğünü ileri sürdüğü katılanın kolunu büküp, kafasına silah dayayarak okulun içerisine götürmesi şeklinde gerçekleşen olayda, katılanın olaydan önce sanığın oğlunu darp edip etmediği araştırıldıktan sonra haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA. 23.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.