MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki eşya alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; tarafların boşandığını, ancak kararın kesinleşmediğini, davacıya ait altınların davalı kocası tarafından zorla elinden alınarak diğer davalı kayınpederinin köydeki evinin sandığına konulduğunu, davalı kocasının davacıyı Akhisar"daki evlerine bırakarak bir daha gelmemek üzere evi terk ettiğini, müvekkilinin müşterek evden ayrılmak zorunda kaldığını, böylece altınların kayınpederinin köydeki sandığında kaldığını iddia ederek 22 ayar her biri 20.37 gram ağırlığında 5 adet bilezik ile 11.34 gram ağırlığında 1 adet 22 ayar altın bileziğin aynen iadesini, bu mümkün olmadığı takdirde bedelinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevap dilekçesi ile; boşanma davası kesinleşmeden ziynet eşyası için dava açılamayacağını, ziynet eşyalarının iadesi amacı ile açılacak davalarda davalı olarak yalnızca diğer eşin gösterilebileceğini, davalı erkeğin babasına karşı husumet yöneltilemeyeceğini, davacı veklinin 6 tane bilezik için dava açtığını, dava konusu yapılan bileziklerin sayısı ve gramlarının davacı tarafından tespit edilebilir nitelikte olduğunu, kısmi dava açılamayacağından davanın esasına girilmeden reddinin gerektiğini, evlilik birliği devam ederken davacının müşterek haneyi terk ettiğini, terk ederken ziynet eşyalarını yanında götürdüğünü, ziynet eşyalarının kayınpederinde olmasının olağan durumla bağdaşmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile 5 adet 22 ayar 20.37"şer gramlık ve 1 adet 22 ayar 11.34 gram ağırlığında bileziğin davalı tarafından davacıya aynen iadesine, aynen iadenin yapılamaması halinde 10.01731 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
Dava; ziynet alacağı istemine ilişkindir.
Somut olayda; kesinleşen boşanma ilamı ve mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, davacıya ait ziynetlerin davalılar tarafından davacıdan zorla alındığı ve davacıya iade edilmediği sabittir. Ancak;
Akhisar Aile Mahkemesinin 2013/229 E – 108 K sayılı boşanma dava dosyasının incelenmesinde; davacı kadının dava dilekçesi ile; 92,82 gram eden biri ince dördü kalın 5 adet 22 ayar altın bileziğin davalı kocası tarafından zorla elinden alındığını beyan ettiği görülmektedir. Davacının bu beyanı resmi makamlar önündeki ikrar olup, kesin delil hükmündedir ve davacıyı bağlar.
Mahkemece, bu husus dikkate alınmadan davacının talebi gibi 6 bilezik yönünden tam kabul kararı verilmesi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.