Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18285 Esas 2014/10776 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18285
Karar No: 2014/10776
Karar Tarihi: 05.05.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18285 Esas 2014/10776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, motorsikleti ile seyir halinde iken karşıdan karşıya geçmeye çalışan mağdurun üzerine çarptı. Mağdurun yaralanması basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek derecede oldu ve yargılama sırasında mağdur şikayetinden vazgeçti. Sanık hakkında açılan taksirle yaralama suçundan açılan davada, sanık sürücü belgesi olmadığı ve hızının trafik güvenliğini tehlikeye sokacak bir düzeyde olmadığı için trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu oluşturmadı. Sanığın suçu işlemekte ki kusuru da tartışılmadığı için, şikayete tabi olan suçun soruşturması ve kovuşturması mağdurun şikayeti ile sınırlandı. Mağdurun şikayetinden vazgeçmesi ile TCK'nın 73/4 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca verilen düşme kararı usulsüz değildi ve bu nedenle mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK 73/4, TCK 89/5, TCK 179/2, CMK 223/8, 5237 sayılı TCK.

12. Ceza Dairesi 2013/18285 E. , 2014/10776 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 73; CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince düşme

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının düşmesine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın idaresindeki motorsiklet ile seyir halinde iken olay yerinde yolun karşısına geçmek için yola giren mağdura çarpması sonucu mağdurun basit tıbbi müdahele ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, yargılama sırasında mağdurun şikayetinden vazgeçtiği, sanığın sürücü belgesinin bulunmaması ve hızının 65-70 km civarında olmasının ise trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu oluşturmayacağı anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5237 sayılı TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, 17.01.2013 tarihli celsede mağdurun şikayetinden vazgeçtiği ve sanığın da ifadesinin alındığı 20.12.2012 tarihli celsede şikayetten vazgeçilmesi durumunda vazgeçmeyi kabul edeceğini beyan ettiği ve mağdurun vazgeçmesine karşı koymadığı anlaşılmakla, vazgeçme nedeniyle TCK’nın 73/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca verilen düşme kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, mahalli Cumhuriyet savcısının TCK"nın 179/2. maddesi tartışılmadan karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.