Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7500 Esas 2019/3949 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık ... (...)"nın 11.08.2015 havale tarihli temyiz dilekçesinde sanık sıfatıyla hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği gibi, katılan sıfatıyla sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünü de temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Müşteki ..."nın yaralanmasına ilişkin ... Devlet Hastanesince düzenlenen 26.08.2014 tarihli adli raporun hüküm kurmaya elverişli olmadığının anlaşılması karşısında, tüm tedavi belgeleri ve raporları ile varsa grafilerinin en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne gönderilip, müştekinin yaralanmasının niteliği hususunda 5237 sayılı TCK"nin 86 ve 87. maddelerinde belirtilen ölçütlere göre kesin raporunun tanzimi istenilerek sonucuna göre sanık ..."ın hukuki durumunun tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2) Katılan sanık ... (...)"ya isnat edilen 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, sanığın savunmasının yargılamayı yapan mahkemece bizzat alınması gerektiği gözetilmeyerek, talimat yoluyla tespiti suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine aykırı davranılması,
3) Sanıkların birbirlerini TCK"nin 6/1-f maddesi uyarınca silahtan sayılan bıçakla hayati tehlikeye sebebiyet verecek şekilde yaralama eylemleri nedeniyle haklarında TCK"nin 86/1. maddesi kapsamında kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken, TCK"nin 86/3-e ve 87/1-d maddelerinin birlikte uygulanması nedeniyle cezalarının 5 yıldan az olamayacağı TCK"nin 87/1,son maddesinin son cümlesinde belirlenmesine rağmen, yanılgıya düşülerek yazılı şekilde sanıklara eksik ceza tayini,
4) Sanıklara TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezalarının hayati tehlike geçirilmesi nedeniyle bir kat artırılması sırasında uygulama maddesi olan TCK"nin 87/1-d maddeleri de hükümlerde gösterilmeksizin 2 yıl 12 ay hapis cezaları ile cezalandırılmaları yerine, sanıkların 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi,
5)Tarafların karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıkları olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanıklar lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
6)Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanık ...(Bahça)"nın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 26.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.