MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş makinesi operatörü olarak çalıştığını, hiç yıllık ücretli izin kullanmadığını, milli bayramlarda ve çalışması boyunca hiç hafta tatili izni de kullanmadığını, iş yerinde günlük 12 saat çalışmış, fazla mesai alacağını alamadığını, davalı şirketle müvekkilinin arasında imzalanmış bulunan iş sözleşmesine göre her ay için 2 gün de izin kullanma hakkı mevcut olduğunu iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kendi hür iradesi ile iş akdini feshetmesine rağmen şirketin, davacı işçiye işsiz kaldığı süre zarfında mağdur olmaması için kıdem ve ihbar tazminatı ödediğini, müvekkil şirketin gösterdiği iyiniyete karşılık davacının hak ve alacaklarını alamadığından bahisle bu davanın açılmasının davacının kötü niyetini gösterdiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını beyan etmesine karşın kıdem ve ihbar tazminatlarını ödediği görülmüş olup davalı işverence haksız feshedildiği, davalı taraf yıllık izinleri kullandırdığını iddia etmesine karşın buna ilişkin bir belge sunulmamış, davacının çalışma süresine göre yıllık izin süresi 14 gün olarak kabul edilmiş, tanık beyanlarıda dikkate alınarak 6 günlük davacı çalışması nazara alınarak ve 07:00-19:00 arası çalışığı kabul edilerek haftada 10x6= 60 saat çalıştığı ve haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı, davacı tanığı davacının Cumartesi Pazar dahil çalıştığını prosedür gereği her işçinin her ay 2 gün izin kullanma hakkının olduğunu, ancak net hatırlamamakla birlikte genelde kullandırılmadığını beyan etmiş, iş sözleşmesine göre kullandırılan aylık 2 günlük iznin hafta tatili olarak kullandırıldığı kabul edilmiş, davacı tanığının işbu aylık 2 gün tatilin genelde kullandırılmadığını beyanı açık olmayıp, davacının ne sıklıkla bu izni kullandığı anlaşılamamakla, davacının ayda 2 gün hafta tatili kullandığı kabul edilerek bir kısım işçilik alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili dava dilekçesi ile işyerinde günlük 12 saat çalıştıklarını, toplam 750 saat olan fazla mesai ücretinin ödenmediğini iddia etmiştir.
Mahkemece davacı tanığı ..."nın beyanı esas alınarak günlük 12 saat çalıştığından bahisle haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiştir. Ortak tanık olan .... ise sabah 08.00 ile akşam 18.00 arası çalıştığını ifade etmiş diğer davalı tanığı da doğrulamıştır. Mahkemece ortak tanığın beyanına itibar edilmemesi ve gerekçesi dahi açıklanmadan fazla mesainin yazılı şekilde hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.