Esas No: 1998/1161
Karar No: 1999/1672
Karar Tarihi: 27.04.1999
Danıştay 9. Daire 1998/1161 Esas 1999/1672 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kalekapı Vergi Dairesi Müdürlüğü, tatil köyü işletmecisi olan şirketin 1995 yılında bankaya yatırdığı mevduattan elde ettiği faiz gelirini beyan etmemesi nedeniyle ağır kusur cezası ile karşılaşmıştır. Şirket ise bankaya yatırdığı mevduatın vergi konusu teşkil etmediğini savunmuştur. Vergi Mahkemesi, şirketin finansman hizmeti sunduğunu kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin etmiştir. Ancak yapılan temyiz işleminde, Mahkeme kararında bozma nedenlerinin bulunmadığı sonucuna varılmış ve kararın onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: 3065 sayılı Kanun'un 1 ve 4. maddeleri.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/1161
Karar No: 1999/1672
Temyiz İsteminde Bulunan : Kalekapı Vergi Dairesi Müdürlüğü - ANTALYA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Tatil köyü işletmeciliği yapan yükümlü şirketin 1995 yılında bankaya yatırdığı mevduat nedeniyle elde ettiği faiz gelirini 1995 yılı geliri olarak kayıtlarına intikal ettirmesi ve bu geliri üzerinden de katma değer vergisi hebaplaması gerektiği halde söz konusu geliri beyan dışı bıraktığı ileri sürülerek tarh olunan ağır kusur cezalı katma değer vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; davacı şirketin bankalara mevduat yatırmasının 3065 sayılı Kanunun 1 ve 4. maddeleri hükümleri karşısında verginin konusunu teşkil eden bir hizmet olarak kabul edilemeyeceği, bankaya kişilerin yatırdığı paranın bankaya sunulan bir hizmet sayılamayacağı, bu nedenle davacı şirketin bankaya finansman hizmeti sunduğunun kabulü ile yapılan tarhiyatta isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; davacı şirketin elde ettiği faiz geliri nedeniyle yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ve onanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …'un Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 27.4.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
