Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı mağdureler

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5649
Karar No: 2020/6238
Karar Tarihi: 23.12.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı mağdureler"ye yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5649 Esas 2020/6238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, çocukların cinsel istismarı suçundan sanığı mağdurelerin bir tanesi için mahkum etti, diğer mağdurlar ve müştekilere yönelik suçlardan ise beraat kararı verdi. Temyiz istemleri incelendi ve mahkeme sanık müdafisinin temyiz talebini reddetti. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi olarak belirtildi.

14. Ceza Dairesi 2016/5649 E. , 2020/6238 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (mağdureler...."ye yönelik)
HÜKÜM : Mağdureler ..."ye yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdure sayısınca) mahkumiyet, diğer mağdureler... ve ..."ye yönelik müsnet suçtan (mağdure sayısınca) beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdureler... ile ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşını tamamlamayan mağdurelerin velayet haklarına sahip kanuni temsilcileri olan müştekilerin, kovuşturma evresinde alınan ifadelerinde sanıktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.