Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/3784 Esas 2013/10228 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/3784
Karar No: 2013/10228

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/3784 Esas 2013/10228 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kurum, davalı olan K.B.'nin annesi F.B. aleyhine çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil istemiyle dava açtı. Ancak daha önce aynı taşınmazla ilgili yine elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil istekli bir dava açılmış ve bu davada elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil istekleri kabul edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme, davacının aynı taleplerini reddetti. Ancak, davalının keşif sırasındaki beyanından anlaşıldığı üzere dava tarihi itibariyle elatmanın varlığı sabit olduğundan, dava konusu taşınmaza elatmanın önlenmesi davasının kabulüne karar verilmesi gerekmekteydi. Kararın bozulmasına ve davanın kabulüne hükmedildi.
Kanun Maddeleri: 1086 sayılı HUMK'nun 428. Maddesi, 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. Maddesi.

1. Hukuk Dairesi 2013/3784 E. , 2013/10228 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ZONGULDAK 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/09/2012
NUMARASI : 2012/17-2012/276

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi,yıkım davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı vekili yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkin olup, hükmüne uyulan araştırma bozması uyarınca yapılan yargılama sonucunda mahkemece, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerinin kesin hüküm sebebi ile reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 133 ada 4 parsel sayılı taşınmazın davacı Kurum adına kayıtlı olduğu, davacı Kurum tarafından bu davanın davalısı K.B."ın annesi olan F.B. aleyhine aynı taşınmazda bulunan aynı bina ile ilgili 10.08.1993 tarihinde yine elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil istekli Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1993/742 Esas sayılı dosyası ile dava açıldığı, yargılama sonunda 25.02.1994 tarihinde 1994/47 Karar sayılı ilam ile elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerinin kabulüne ilişkin olarak verilen kararın 03.07.1995 tarihinde kesinleştiği kayden sabittir. Bu durumda, davacının kesinleşen yıkım kararını infaz ettirme olanağına sahip olduğu kuşkusuzdur. Bir başka ifadeyle, yıkım konusunda kesin hüküm nedeniyle davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Ne var ki; eldeki dosyanın davalısı Kadir"in keşifteki beyanında "" davanın açıldığı tarihte binanın en üst katında kendisinin oturduğunu, ancak, başka yere yerleşeceğini, en altta annesinin, bir üst katta da Rasim Baycan"ın oturduğunu, binanın kendilerine babası R..B.dan miras olarak kaldığını"" ifade ettiği görülmektedir. O halde, davalının kendi beyanından da anlaşılacağı üzere, dava tarihi itibariyle dava konusu taşınmaza elatması sabit olduğundan davalı aleyhine açılan elatmanın önlenmesi davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü ( 6100 sayılı HMK"nın geçici 3.maddesi yollamasıyla ) 1086 sayılı HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.