MAHKEMESİ : İSTANBUL 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2013/139-2014/125

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, izin ücreti, resmi ve dini bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesi ile özetle; müvekkilinin davalı N. Turizm"in İstanbul otogar müdürü olarak 25.01.2001 - 10.04.2012 tarihleri arası çalıştığını, son ücretinin aylık net 4.800,00 TL olduğunu, iş akdinin 10.04.2012 tarihinde işveren tarafından haksız şekilde feshedildiğin ileri sürerek;kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, maaş alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, resmi- dini bayram tatil ücreti ile izin ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının 09.04.2012 gününden itibaren süregelen devamsızlığı nedeniyle iş akdinin 4857 Sayılı İş Kanununun 25/II.g maddesi gereği işveren tarafından 20.04.2012 tarihi itibariyle haklı nedenle feshedildiği, daha önce 10.01.2009 tarihinde de haklı neden olmaksızın işten ayrıldığını, o dönem Bakırköy İş Mahkemesinde açtığı davayı takipsiz bıraktığını bu nedenle 10.01.2009 öncesine ait haklarından feragat etmiş sayılacağı, davacının başka bir iş kurmak için işten ayrıldığı ve hemen başka bir otobüs firmasında çalışmaya başladığını, davacının davalı şirketin İstanbul"daki en üst düzeydeki amiri konumunda İstanbul bölge Müdürü konumunda görev yaptığını, kendi çalışma saatlerini belirleme konusunda insiyatif sahibi olduğunu, bölge müdürü olarak görev yapan davacının Yargıtay içtihatları gereği ayrıca fazla mesai ücreti talep edemeyeceği, davacının fazla çalışma saatlerinin ücret hesap pusulaları ile sabit olduğu, talep konusu alacakların zamanaşımına uğradığı savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller,tanık beyanları,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde;davacının Bakırköy 2. İş Mahkemesi "nde açtığı davanın takip edilmemesi nedeniyle açılmamış sayılmasına karar verildiği, dolayısıyla yeni bir dava açılmasına engel bir davanın bulunmadığı anlaşıldığı,davacı davalı işyerinde 01.04.2001- 12.01.2009 arası 7 yıl 9 ay 11 gün, 19.08.2009 - 10.04.2012 ( dava dilekçesinde beyan edilen işten çıkış tarihi aşılmamak üzere ) arası 2 yıl 7 ay 21 gün olmak üzere toplam 10 yıl 5 ay 2 gün süre ile çalıştığının sabit olduğu,dosyaya mübrez 2012 Mart ayı ücret hesap pusulasına göre davacının fesih tarihi itibari ile son ücretinin aylık brüt 6.921.46 TL, net 4.800,00 TL olduğu,tanık beyanları beraberce değerlendirildiğinde, davacının şirket yetkililerinin emriyle işyerine alınmayarak, fiilen iş akdinin işverence sona erdirildiği, dolayısıyla tüm dosya kapsamı davacının iş akdinin davalı işverence haksız olarak fesh edildiği kanaati benimsendiğinden davacı kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı,davacının 2012 yılı Nisan ayına ait 9 günlük maaş alacağına hak kazandığı, davalı işverenlik dosyaya yalnızca 02.08.2007 - 10.08.2007 arası döneme ait 8 günlük yıllık izin belgesi ibraz ettiğinden bakiye 164 -8 = 156 günlük izin ücreti alacağına hak kazandığı,davacı fazla mesai ücreti ile hafta tatili ücreti alacağı talep etmiş olup, davalı işyerinin genel merkezinin Bursa"da bulunduğu, davacı davalı şirketin İstanbul şubesinde bölge müdürü konumunda görev yaptığı, çalıştığı bölgede kendisinde üst pozisyonda amir bulunmadığı anlaşıldığı,bölge müdürü konumundaki davacının kendi mesaisini serbestçe belirleyecek konumda olduğu kanaati benimsendiğinden davacı fazla mesai ücreti ile hafta tatili ücreti alacağına hak kazanmadığı gerekçesiyle dosyada mevcut 24.12.2013 tarihli bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm,davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece reddedilen toplam 150.637,00 TL üzerinden karar tarihindeki A.A.Ü.T uyarınca 14.238,22 TL nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 14.298,22 TL vekalet ücretine karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de;bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 7.paragrafındaki “14.298,22” rakamının çıkartılarak yerine “14.238,22” rakamının yazılmasına,hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 03/11/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.