Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7850 Esas 2014/10720 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7850
Karar No: 2014/10720
Karar Tarihi: 02.05.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7850 Esas 2014/10720 Karar Sayılı İlamı

Özet:

12. Ceza Dairesi’nin 2014/7850 E. ve 2014/10720 K. sayılı kararında, sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun taksirli suçlar açısından TCK'nın 61/1 maddesindeki \"suç işleme kastı\" ve \"amaç ve saiki\" gerekçesine dayanılamayacağına dair kararına dikkat çekilmiş ve bu nedenle kararın bozulması ve yeniden yargılanarak düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında verilen temel ceza belirlenirken gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğu için, hükümde \"sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saiki\" ibareleri çıkarılarak sair yönleri usul ve kanuna uygun olarak düzeltildikten sonra karar oybirliğiyle onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4, CMK'nın 231., 321. ve 322. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 8. maddesi ve 5320 sayılı Kanun.

12. Ceza Dairesi 2014/7850 E. , 2014/10720 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura, cezanın ertelenmesi ve CMK"nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "suç işleme kastı" ve (g) bendinde yer alan "amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün birinci paragrafından “sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saiki” ibarelerinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.