Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3470 Esas 2020/6493 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından, zina hukuki sebebine dayalı davasının reddi, kusur belirlemesi, manevi tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 16.12.2020 günü temyiz eden davacı-davalı ... geldi. Karşı taraf davalı ... Ataç ile vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı-davalı erkek tarafından 29.07.2015 tarihinde evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine (TMK m. 166/1) dayalı boşanma davası; davalı-davacı kadın tarafından 16.09.2015 tarihinde aynı hukuki sebebe (TMK m. 166/1) dayalı karşı boşanma davası açılmış, erkek tarafından daha sonra 22.01.2018 tarihinde zina hukuki sebebine(TMK m. 161) dayalı olarak birleşen boşanma davası açılmıştır. Mahkemece karşılıklı boşanma davalarının yapılan yargılaması sonunda, asıl ve karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın ferilerine, erkeğin zina hukuki sebebine dayalı davasının ise reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı yalnızca davacı-davalı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, kararın gerekçe kısmında “Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda ilk derece mahkemesinin de kabulünde olduğu gibi eşine hakaret eden, fiziksel şiddet uygulayan ve güven sarsıcı davranışlarda bulunan erkek ağır; eşine hakaret eden ve güven sarsıcı davranışlarda bulunan kadın az kusurludur" ifadeleri kullanılmış, ancak kusur belirlemesine ilişkin yapılan bu açıklamada "İlk derece mahkemesinin de kabulünde olduğu gibi” ifadesi kullanılmasına rağmen davacı-davalı erkeğe, sadece kendisi istinaf kanun yoluna başvurduğu halde güven sarsıcı davranış eylemi kusur olarak yüklenmiş ve ilk derece mahkemesinin yapmış olduğu kusur belirlemesinden farklı bir kusur belirlemesine yer verilmiştir. Bu bakımdan gerekçe kendi içinde çelişkili olup gerekçe bölümünde yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 16.12.2020 (Çrş.)