Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/26391 Esas 2014/13292 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26391
Karar No: 2014/13292
Karar Tarihi: 01.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/26391 Esas 2014/13292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanıkların eylemleri ile ilgili mahkumiyet kararlarına yapılan temyiz itirazları incelenmiştir. Hükmolunan adli para cezalarının 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi gereğince reddedilmesi kararlaştırılmıştır. Sanıkların diğer temyiz itirazları ise reddedilmiş ve hüküm isteme uygun bulunmuştur. Ancak, bir sanığın gösterilen ceza maddelerine göre cezasının hatalı hesaplandığı tespit edilmiştir ve hüküm 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi – Adli para cezası niteliğindeki hükümler kesindir.
5237 sayılı TCK'nin 21. maddesi - Olası kast nedeniyle cezada indirim yapılması gerektiğinde dikkate alınacak hususlar.
5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi - Kasten yaralama.
5237 sayılı TCK'nin 86/3-e maddesi - Silahla yaralama.
5237 sayılı TCK'nin 87/1-d-son maddesi - Yaşamsal tehlike yaratan yaralama.

3. Ceza Dairesi 2013/26391 E. , 2014/13292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıkların temyiz taleplerinin sanık sıfatını kapsayıp, katılan sıfatını içermediği anlaşılarak yapılan incelemede;
1) Sanık ..."ün, ... ile ..."a yönelik eylemleri ile sanık ..."ın ..."e yönelik eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanıklar müdafiilerinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanıklar ... ile ..."nın, ..."e yönelik eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezalarının 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan bahisle reddine ilişkin kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından, sanıkların temyiz itirazlarının reddi ile red"de ilişkin 23/11/2011 tarih ve 2011/93 Esas- 2011/472 Karar sayılı ek kararın isteme uygun ONANMASINA,
3) Sanık ..."ün, ..."a yönelik eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
4)Sanık ... Can Alay"ın, ..."a yönelik eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 28/05/2013 tarih ve 2013/259 Esas ve 2013/273 Karar sayılı TCK"nin 21. maddesinin uygulanmasını gösteren kararına göre; 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesiyle temel ceza belirlendikten sonra, yaralamanın silahla gerçekleştirilmesi nedeniyle TCK"nin 86/3-e maddesi ve yaşamsal tehlikeye sebebiyet verilmesi nedeniyle TCK" nin 87/1-d-son maddeleriyle artırım yapıldıktan sonra, olası kast nedeniyle TCK" nin 21/2. maddesi uyarınca cezada indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 01/04/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.