Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26642 Esas 2013/227 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/26642
Karar No: 2013/227

Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26642 Esas 2013/227 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hırsızlık suçundan mahkumiyetleri verilen sanıkların temyiz başvuruları sonucunda yapılan incelemelerde, hükümde bazı eksiklikler ve yanlışlıklar tespit edilmiştir. Bu eksiklikler ve yanlışlıklar ise şu şekildedir:
1. Dava dosyası ile birleştirilen diğer dosyaların ve sanıkların adli sicil kayıtlarının denetime olanak sağlayacak şekilde dosya içerisinde bulundurulmaması,
2. Suça konu aracın ele geçirilme ve incelenme tutanaklarının araştırılmaması,
3. Suça konu aracın anahtar uydurulmasıyla ilgili delillerin yeterli tartışılmadan hüküm kurulması.
Bu nedenlerle, hükmün kısmen bozulmasına karar verilmiştir. Bu kararda 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine atıfta bulunulur ve bu maddenin alt sınırı beş yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlarda istinabe suretiyle sanığın sorgusunun yapılamayacağına dikkat çekilir. Ayrıca hırsızlık suçunun TCK'nın 142/2-d maddesinde düzenlendiği ve alt sınırının 3 yıl hapis cezası olduğu belirtilmektedir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/26642 E. , 2013/227 K.

"İçtihat Metni"

İTİRAZ

Hırsızlık suçlarından sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... haklarında yapılan duruşma sonunda; hırsızlık suçlarından mahkumiyetlerine ilişkin Cide Asliye Ceza Mahkemesince verilen 29.07.2008 tarih 2006/245-2008/179 sayılı hükmün sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... müdafiileri tarafından temyizi üzerine Dairemizin 04.09.2012 tarih ve 2011/31029-2012/17329 sayılı ilamı ile ""Başka suçtan Çorum Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan sanığın sorgusunun istinabe yoluyla yapılamayacağı gibi hükmün tefhim olunduğu 29/07/2008 tarihli oturumda hazır edilmeden hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması"" nedeniyle bozulması yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 18.12.2012 tarih ve 6-2009/192860 sayılı yazısı ile bozma hükmünün sanık ..."a yönelik olarak düzeltilmesi yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2012 tarih ve 6-2009/192860 sayılı itiraz istemi değişik gerekçe ile yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 04.09.2012 tarih ve 2011/31029-2012/17329 sayılı bozma kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Başka suçtan başka yargı çevresinde hükümlü olup 08.05.2008 tarihinde savunması alınan sanık ..."a atılı eylemin TCK"nın 142/2-d maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu olup alt sınırının 3 yıl hapis cezası olduğu, CMK"nın 196/2 maddesi uyarınca alt sınırı beş yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlarda istinabe suretiyle sanığın sorgusunun yapılamayacağı anlaşılmakla, tebliğnamedeki (2) numaralı bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İncelemeye konu dava dosyası ile birleştirilen 2006/244, 2006/248 ve 2006/252 esas sayılı dava dosyaları ile sanıklar ..., ... ve ..."a ait adli sicil kayıtları ve tüm sanıklara ait nüfus kayıtlarının denetime olanak sağlayacak şekilde bu dosya içerisinde bulundurulmaması,
2-Suça konu aracın ne şekilde ele geçirildiği ve araç yakalandığında inceleme tutanağı düzenlenip düzenlenmediği araştırılıp dosya içerisine bırakılarak sanıkların eylemlerinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yine suça konu aracın anahtar uydurularak açıldığına ya da çalıştırıldığına ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.