Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7967 Esas 2019/3943 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7967
Karar No: 2019/3943
Karar Tarihi: 26.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7967 Esas 2019/3943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde, kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi gereğince kamu davası açıldığı, sanığın üzerine atılı basit yaralama suçunun şikayete tabi olup uzlaştırma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında, somut dosya kapsamına göre sanığın talimat mahkemesince alınan ifadesinde uzlaşmak istediğini bildirmesine karşın soruşturma ve kovuşturma aşamasında katılana uzlaşma teklifi yapılmamıştır. Bu nedenle, yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır. Bu sebeplerle, hükmün 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. ve 86/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5., 253. ve 254. maddeleri
- 6763 sayılı Kanun
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. m

3. Ceza Dairesi 2018/7967 E. , 2019/3943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde, kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince kamu davası açıldığı, sanığın üzerine atılı basit yaralama suçunun şikayete tabi olup uzlaştırma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında, somut dosya kapsamına göre sanığın talimat mahkemesince alınan 14.05.2015 tarihli ifadesinde uzlaşmak istediğini bildirmesine karşın soruşturma ve kovuşturma aşamasında katılana uzlaşma teklifinde bulunulmadığı, söz konusu kasten yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddelerinde yapılan değişiklikten önce de uzlaşma kapsamında bulunduğu, 5271 sayılı Kanun"un 231/5. maddesinde uzlaşma hükümlerinin saklı tutulması nedeniyle uzlaştırmaya tabi suçlarda öncelikle uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, 2) Kabule göre de; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.