Mahkemesi İş Mahkemesi
Dava, ...."da Türk vatandaşı olarak çalıştığı ve geçirdiği süreleri, vatandaşlıktan çıktığı tarihe kadar borçlanma hakkı olduğunun tespiti, istemine ilişkindir.


Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi......tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalı Kurum vekillerinin, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)6100 sayılı HMK nun “yargılama giderlerinin kapsamı” başlığını taşıyan 323. maddesinde yargılama giderlerinin hangi kalemleri kapsadığı tek tek sayılmış, “yargılama giderlerinden sorumluluk” başlığını taşıyan 326. maddede “kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği,” “yargılama giderlerine hükmedilmesi” başlığını taşıyan 332. maddesinde ise “yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümün hüküm altında gösterileceği,” hüküm altına alınmıştır. Mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, davacının talebini, Türk vatandaşı olarak geçen süreleri 3201 Sayılı Yasa kapsamında borçlanma hakkının bulunduğunun tespiti olarak görmek gerekirken, hatalı değerlendirme ile 18 yaşını doldurmadan önceki yurtdışı çalışmaları yönünden kısmen kabul kararı verilerek, davacı aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi , yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Hüküm fıkrasının birinci paragrafındaki “davanın kısmen kabulüne” ibaresi silinerek, yerine “davanın kabulüne” yazılmasına,
2-Hüküm fıkrasının 3.paragrafında yer alan “davacının bu konudaki fazlaya dair talebinin reddine” ibaresinin silinmesine,
3-Hüküm fıkrasının 6.paragrafında yer alan “Reddedilen kısım yönünden alınması gerekli 25,20-TL karar harcından peşin alınan 24,30-TL"nin düşümü ile bakiye 0,90-TL"nin davacıdan tahsiline” ibaresi tamamen silinerek yerine “davacı tarafından peşin ödenen harcın karar kesinleştikten sonra istek halinde davacıya iadesine” yazılmasına,
4-Hüküm fıkrasının 6.paragrafında yer alan “davacının haklılık oranı dikkate alındığından takdiren 1/2"si olan 13,77 TL"nin” ibaresinin silinmesine,
5-Hüküm fıkrasının 7.paragrafında yer alan “Davalı kurum kendisini vekille temsil ettirdiğinden AAÜT 12. maddesine göre takdir edilen 1.500 TL vekalet ücretinin davacı taraftan alınarak davalı tarafa verilmesine” ibaresinin tamamen silinmesine, kısa kararın da bu şekilde düzeltilmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 05.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.