MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık ... müdafiinin, sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafiinin 01/07/2016 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz ve eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme ve temyiz istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle, mahkemenin 01/07/2016 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, 23/10/2015 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmakla; hükmü, CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 17/11/2015 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz istemi ile sanık müdafiniin yerinde olmayan eski hale getirme talebinin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... müdafiinin, sanıklar hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıklar hakkında mahkemece katılan ...’a yönelik 31/10/2013 tarihli ve 14/11/2013 tarihli eylemleri nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a, 143/1 ve 62. maddeleri uyarınca ayrı ayrı (2 kez) 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasına hükmedildiği, sanıkların aynı katılana yönelik 19/11/2013 tarihli eylemi nedeniyle ise Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2014 tarihli, 2013/795 E., 2014/81 K. sayılı kararı ile aynı Kanun’un 142/1-a, 143/1. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezasına dair mahkumiyetlerinin sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyizi üzerine Dairemizin 16/09/2014 tarihli, 2014/22592 E., 2014/20898 K. sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, oluşa ve dosya kapsamına göre sanıkların bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleşen 31/10/2013, 14/11/2013 ve 19/11/2013 tarihli eylemleri nedeniyle tek hüküm kurulup kurulan bu hükümde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği anlaşılmakla; öncelikle Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin bozmadan önceki 2013/795 E. sayılı dosyasının aslı ya da onaylı örneği getirtilip dosya arasına alınarak, TCK"nın 43. maddesi de uygulanarak mahkumiyet hükmü kurulup bu şekilde tayin edilen hapis cezası üzerinden, anılan dosyada kesinleşmiş mahkumiyet kararı var ise mahsup edilerek infaz edilmesi gereken cezanın belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde, eylemin gece vakti gerçekleştirilmesi nedeniyle TCK"nın 143. maddesi ile yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden üst sınırdan 1/3 oranında artırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 09/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.