Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/7263 Esas 2014/18120 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Erzurum Aile Mahkemesi
TARİHİ :28.11.2013
NUMARASI :Esas no:2012/881 Karar no:2013/953

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-karşı davacı (koca) tarafından; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar ile kendisinin tazminat talepleri yönünden; davacı-karşı davalı (kadın) tarafından ise katılma yoluyla, kusur belirlemesi ve lehine hükmedilen tazminatların miktarları yönünden ve kadının temyiz talebinin "süre aşımı" sebebiyle reddine ilişkin ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Hüküm, davalı-karşı davacı (koca) tarafından temyiz edilmiş, temyiz dilekçesi diğer tarafa 10.02.2014 günü tebliğ edilmiş, davacı-karşı davalı (kadın) vekili 17.2.2014 günü verdiği temyiz dilekçesinde "karşı temyiz süresi içinde kararı temyiz ettiğini" bildirerek hükme ilişkin itirazlarını bildirmiştir. Davacı-karşı davalı (kadın) vekilinin 17.02.2014 tarihli karşı temyizi ihtiva eden dilekçesi, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 433/2. maddesine göre "katılma yoluyla temyiz" niteliğindedir ve bu maddede gösterilen on günlük cevap müddeti içindedir. Temyiz harçları da yatırılmıştır. Hal böyleyken davacı-karşı davalı (kadın) vekilinin temyiz başvurusunun "süresinde olmadığından" bahisle ek kararla reddedilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu bakımdan ek kararın bozularak ortadan kaldırılmasına, davacı-karşı davalı (kadın)"ın temyiz itirazlarının incelenmesine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı (kadın)"ın tüm, davalı-karşı davacı (koca)"nın ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Davacı-karşı davalı (kadın)"ın yoksulluk nafakası talebi bulunmamaktadır. İstek olmadan yoksulluk nafakasına hükmedilemez (TMK md. 175/1). Bu husus nazara alınmadan istek dışına çıkılarak kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru bulunmamıştır (HMK md. 26).
4-Davalı-karşı davacı (koca), karşı boşanma davasına ilişkin dilekçesinde maddi ve manevi tazminat talebinde de bulunmuştur. Karşı davacının bu talepleri hakkında müspet-menfi bir hüküm kurulması gerekirken, bu hususun nazara alınmaması da usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen "kadının temyiz talebinin süre aşımı sebebiyle reddine" dair ek kararın yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple bozularak ortadan kaldırılmasına, temyiz edilen hükmün yukarıda (3.) ve (4.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda(2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.09.2014 (Pzt.)