MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkındaki temyiz talebinin incelenmesinde;
Her iki sanığa da müdafii atandıktan sonra 02.02.2007 tarihli oturumda beyanı alınan ve avukat istemediğini beyan eden sanık ..."ya yokluğunda verilen kararın 09.11.2012 tarihinde usulüne uygun tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanığa müdafii olarak atanan Av. ..."un bu sanık yönünden kararı temyize hakkı bulunmadığından, CMUK"un 317. maddesi gereği temyiz isteminin REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Suça konu zeytinlerin değerinin az olmadığı ve TCK"nın 145. maddesinin uygulanma koşullarının gerçekleşmediği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi uyarınca denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren Mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu düşünülmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
2-Hürriyeti bağlayıcı ceza ile mahkum edilen sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinde sayılan hak yoksunluklarına karar verilirken, aynı maddenin 3. fıkrası hükmü uyarınca 1. fıkranın c bendindeki yasaklamanın koşullu salıverilme tarihine kadar belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki 58. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümdeki "" 2 yıl süre ile"" ibaresi çıkartılarak, yine ""TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına"" ilişkin kısım çıkartılarak yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"", cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.