Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/7192 Esas 2022/5268 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karar usul ve yasaya uygun bulunduğundan Cumhuriyet Savcısının ceza verilmesi gerektiğine yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
a-Müşteki ...'ın, sanık ...'le olan özel ilişkilerini ve sanığın başka erkeklerle olan özel ilişkilerini telefonuyla kayda alıp sanığa karşı kullandığı anlaşılmakla sanık hakkında TCK.nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu silahla ve birden fazla kişi tarafından birlikte işlemesi karşısında, TCK.nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 109/3-a-b maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundar hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son. maddeleri gereğince ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA,
3- Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yaralama ve tehdit suçlarında verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Yağma suçunun işlenmediğinin kabulü karşısında; sanıklar ..., ... ve ...'ın olaydan önce konuşup anlaşarak hileyle mağdur ...'ı, sanık ...’ün bulunduğu eve çağırdıkları, mağdurun söz konusu eve gittiği, sanıkların hep birlikte mağduru cebir ve tehdit kullanarak hürriyetinden yoksun kıldıkları, sanıkların eyleminin kül halinde cebir ve tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu, silahla tehdit ve yaralamanın suçun unsuru olduğu ve ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği cihetle; sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK.nın 109/2, 109/3-a-b maddeleri, gereğince tek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, hukuki anlamda tek fiilin vasıf yönünden bölünerek üç ayrı mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle CMK.nın 225/1. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule ve uygulamaya göre de;
Sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu silahla ve birden fazla kişi tarafından birlikte işlemesi karşısında, TCK.nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 109/3-a-b maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA,
4- Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve yaralama suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Yağma suçunun işlenmediğinin kabulü karşısında, sanığın diğer sanıklar ... ve ...'la anlaşarak hileyle mağdur ...'ı, sanık ...'ün evine çağırıp orada cebir ve tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kıldığı sanığın eyleminin kül halinde cebir ve tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu, yaralamanın suçun unsuru olduğu ve ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği cihetle; sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK'nm 109/2, 109/3-a-b maddeleri , gereğince tek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, hukuki anlamda tek fiilin vasıf yönünden bölünerek bir kısımına beraat bir kısmına mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle CMK.nın 225/1. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.
maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.