Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/25948 Esas 2013/131 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mağdurun soruşturma aşamasındaki beyanında işyerinden 20-25 TL bozuk parasının alındığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık suçunun tamamlandığı gözetilmeden kalkışma aşamasında kaldığının kabulü ile cezadan indirim yapılması ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi gereği cezadan artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken uygulanan kanun maddesinin 116/2-4 yerine 116/3-4 olarak gösterilmesi ise, yerinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesi gereği cezadan 1/10 oranında artırım yapılırken 3 yıl 3 ay 18 gün hapis cezası yerine yazılı şekilde 3 yıl 3 ay 28 gün hapis cezası belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
3-5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas birden çok ilamın bulunması durumunda en ağırının seçilmesi gerektiği gözetilmeyerek, İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2002/280 Esas 2004/1877 Karar sayılı ilamı ile verilen 1 ay 10 gün hapis cezasına mahkumiyetin tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm kısmında hırsızlık suçundan 2 yıl 28 gün hapis olarak belirlenen sonuç cezanın 2 yıl 22 gün hapis cezası olarak belirlenmesi, yine hüküm kısmında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi, tekerrür ile ilgili kısmın çıkarılarak yerine “sanığın İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2005/1149 Esas 2006/118 Karar sayılı 5 ay 15 gün hapis cezasına mahkumiyeti ile mükerrir olduğu anlaşıldığından 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, şartlı tahliye süresi bakımından da İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2002/280 Esas 2004/1877 Karar sayılı ilamındaki ceza süresi dikkate alınarak sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 14.01.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.