MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müştekinin garson olarak çalıştığı işyeri yetkilisi sanığın ,müştekinin satmış olduğu çaylara adisyon fişi kesmemesi sebebiyle tartışıp dövdüğü, mağdurunda kaçarak kurtulduğu olayda, sanığın kastının mağdurun hürriyetini kısıtlama olmayıp mağdura hesap sorup işten kovmak olduğu gözetilmeden unsurları oluşmayan suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi;
Kabule ve uygulamaya da göre"de
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 24.11.2015 gün ve 2014/14-799 Esas, 2015/419 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, suçun işlendiği süreyle sınırlı bir zaman dilimi içerisinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurunu oluşturacak ve kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerine ulaşmayacak şekilde mağdurun sanık tarafından yaralanmasının etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına mani olmayacağı ve yine; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07.11.2019 gün ve 2019/14-481 Esas, 2019/652 Karar sayılı Kararında, soruşturma evresinin Cumhuriyet Savcısının emir ve talimatları ile hareket eden kolluğa ihbar ve şikayet ile başlayacağının belirtilmesi ve somut olayda da fikir ve eylem birliği içerisinde hareket eden sanıkların, henüz soruşturma başlamadan önce katılanı serbest bıraktıkları, daha sonra katılanın kolluk kuvvetine gelip şikayetçi olduğunun tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 110. maddesinin uygulanma alanı bulunup bulunmadığının hükümde değerlendirilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 14.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.